پروژهی دارپا که هایو (HIVE) نام دارد، قرار است در نهایت منجر به توسعهی نسل جدیدی از پردازندههای آنالیز گراف شود که بازده «عملکرد بر وات» آن بیش از ۱۰۰۰ برابر پردازندههای فعلی است.
پردازندههای امروزی همگی بر مبنای معماری فون نویمان ساخته میشوند. بر اساس این معماری، پردازنده از قسمتهای مختلفی با نام واحد محاسبه و منطق (ALU)، واحد کنترل (CU)، مموری و ورودی/خروجی (I/O) تشکیل میشود. اگرچه این معماری در حال حاضر مبنای اکثر کامپیوترهای جهان را تشکیل میدهد و بسیاری از محاسبات مورد نیاز بشر را با سرعت خوبی به انجام میرساند؛ اما برای پردازش دادههای انبوه چندان بهینه نیست.
در عکس بالا نمودار مقایسه بهینگی هایو (مقیاس عملکرد بر وات) در برابر CPU و GPU های فعلی را مشاهده می کنید.
به بیان ساده، منظور از دادههای عظیم (Big Data)، دادههای مسائلی است که در آنها ارتباط بین «تعداد زیادی متغیر با تعداد زیادی متغیر» (many-to-many) مورد توجه است. برای حل چنین مسائلی نیاز به پردازندههای مخصوص آنالیز گراف وجود دارد. این در حالی است که پردازندههای امروزی برای حل مسائلی بهینه شدهاند که در آن رابطهی «یک متغیر با یک متغیر» (one-to-one) یا «یک متغیر با تعداد زیادی متغیر» (many-to-one) بررسی میشود.
از کاربردهای نظامی چنین پروژهای میتوان به توانایی جلوگیری از حملات سایبری گسترده و فلجکننده و از کاربردهای غیر نظامی آن میتوان به توانایی تشخیص زودهنگام شیوع بیماریهای مهلک، تشخیص خرابی پیش از وقوع در تجهیزات زیرساخت، تحلیل رفتار افراد در شبکههای اجتماعی و پردازش سریع و بهینهی انبوه اطلاعات کاربران خردهفروشیهای آنلاین اشاره کرد. (نگاشت تعداد زیادی از کاربران به تعداد زیادی پست یا محصول، نمونهای از مسائل با رابطهی many-to-many است.) هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی با پیشرفت روزافزون خود قادر خواهند بود حجم انبوهی از اطلاعات خام را به صورت گراف طبقهبندی کنند.
هدف نهایی هایو ساخت پلتفرمی ۱۶ گرهای است که میزان «عملکرد بر وات» (PPW) آن ۱۰۰۰ برابر بهتر از بهترین سوپرکامپیوترها و سختافزارهای آنالیز گراف امروزی خواهد بود.